Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Nude
Blogarchief
-
▼
2009
(61)
-
▼
september
(61)
- Beste lezer,
- Boek 1
- Boek 2
- Boek 3
- Boek 4
- Boek 5
- Boek 6
- Boek 7
- Boek 8
- Boek 9
- Boek 10
- Boek 11
- Boek 12
- Boek 13
- Boek 14
- Boek 15
- Boek 16
- Boek 17
- Boek 18
- Boek 19
- Boek 20
- Boek 21
- Boek 22
- Boek 23
- Boek 24
- Boek 25
- Boek 26
- Boek 27
- Boek 28
- Boek 29
- Boek 30
- Boek 31
- Boek 32
- Boek 33
- Boek 34
- Boek 35
- Boek 36
- Boek 37
- Boek 38
- Boek 39
- Boek 40
- Boek 41
- Boek 42
- Boek 43
- Boek 44
- Boek 45
- Boek 46
- Boek 47
- Boek 48
- Boek 49
- Boek 50
- Boek 51
- Boek 52
- Boek 53
- Boek 54
- Boek 55
- Boek 56
- Boek 57
- Boek 58
- Boek 59
- Boek 60
-
▼
september
(61)
Danstheatervoorstelling Nude
Geinspireerd door 'Tussen een persoon' creëerde choreografe Pia Meuthen de danstheatervoorstelling 'Nude'.
In deze nieuwste productie van Danshuis Station Zuid en Panama Pictures ontrafelt ze met dans, literatuur en live muziek, het denkproces van een vrouw die zich verliest in de extremiteit van haar fantasie als ze het leven naar haar hand wil zetten. Klik hier voor meer informatie over de voorstelling.
In deze nieuwste productie van Danshuis Station Zuid en Panama Pictures ontrafelt ze met dans, literatuur en live muziek, het denkproces van een vrouw die zich verliest in de extremiteit van haar fantasie als ze het leven naar haar hand wil zetten. Klik hier voor meer informatie over de voorstelling.
Twitter Updates
Nude
Zoeken in deze blog
Volgers
'En toen kwam jij. Met je donkere ogen. Ogen die ik me nooit had voorgesteld. Waarvan niemand me ooit had verteld dat ze bestonden. Ogen die ik niet kon toetsen aan gedachten die ik er ooit over had gehad...Dat is het hoogtepunt van mijn verhaal. En ik weet hoe verhalen eindigen of eindeloos voortslepen. Iedereen weet dat de enige manier om een serie te eindigen een massamoord is in de laatste aflevering. Een huis dat uitbrandt met de mensen erin, een explosie, een schipbreuk.’
1 opmerking:
Het leek me een boek dat ik in een vloek en een zucht uithad. Maar de zinnen deden een zodanig beroep op het overdenken ervan, dat het uitlezen toch langer duurde dan verwacht. De plotselinge overgangen maakte het niet tot een gemakkelijk doorlopend verhaal. De verledentijdsvorm hielp bij het traceren van het nu of het verleden, de werkelijkheid of de gedachte. De ik-figuur komt door haar constante worsteling met haar manier van leven en denken heel afstandelijk over.
Ik had al een stukje van het boek gelezen toen ik een doorloop van de dansvoorstelling Nude meemaakte. Het weten van de inhoud van het boek draagt zeker bij tot het begrijpen van het verhaal dat Pia Meuthen ons in dansante vorm laat beleven.
Anne-Marie
Secretariaat Danshuis Station Zuid
Een reactie posten